زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در این موقعیت، تصمیم گیرنده با یک یا چند بحران اجتماعی مواجه می شود و ارتباط او با مافوق قطع می گردد و مجال هیچ گونه مشورتی برای او به پیش نمی آید؛ در این حالت تصمیم او می تواند سازنده و یا تخریب کننده ی آبرو و کیان سازمان و حتی نظام و حاکمیت باشد؛ در چنین مواقعی بهره مندی از علم و تجربه ی قوی و مدیریت دانش و همچنین داشتن روحیه خطرپذیری گره گشا خواهد بود. امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرمایند: «تأمل کن تا دوراندیش باشی و زمانی که جوانب کار را سنجیدی، قاطعانه انجام بده».(1)
درباره ی این شرایط در بخش سیاست گذاری بحران به تفصیل سخن گفته شده است. (2)
1) «رَوِّ تَحْزَمْ فَإِذَا اسْتَوْضَحْتَ فَاجْزِم» (بحارالانوار: ج 68، ص 341).
2) ر.ک: مبحث «سیاست گذاری بحران» ص 230.