یکی از ویژگی های برجسته مدیرِ مؤمن و موفق برخورداری از بینشی ژرف نسبت به نیرنگ های دشمن و نقشه ها و توطئه های عوامل و دست نشانده های داخلی و خارجی متخاصمان و معاندان است، زیرا انقلاب اسلامی به دلیل ماهیت استکبارستیزی خود و مبارزه با زیاده خواهی های ابرقدرت ها در منطقه، مورد دشمنیِ ستم باره گان خصوصاً آمریکا و اسرائیل قرار داشته و دارد، و مسئولان نظامِ دینی با درک عمیق این خصومت توانسته اند نقشههای شوم دشمنان را در هر مرحله با شکست قرین سازند لذا هرگونه سعی و تلاش در جهت بَزک کردن چهره دشمن و سازش با او و تخریبِ باورِ دشمن ستیزی، راه نفوذ دشمن را هموار ساخته و در راستای تهدید امنیت ملی ارزیابی میگردد.
ترغیب کارمندان به دشمنشناسی، معرفی چهره واقعی و استراتژی مبارزه با وی و بررسی اصول و مبانی نظام اسلامی در مسیر مبارزه و مخالفت همه جانبه با نقشه ها و مکرهای دشمن از مباحث مهمی است که مدیران هر مجموعه باید بر آن اهتمام ورزیده در سیاست گذاری های کوتاه مدت و بلندمدت از آن بهره جویند؛ چرا که یکی از ضعفهای اساسی مسلمانان از صدر اسلام تاکنون، عدم شناخت دشمن یا سستی در دشمنستیزی بوده و این وادادگی و درماندگیِ بنیادینِ برخی از حاکمان و مدیرانِ جوامع اسلامی موجب شکست و از دست دادن حاکمیت و پیشرفتِ خصمانه و تجاوزگرانه دشمن به مرزهای ظاهری و حدود دینی و اعتقادی گشته و حتی سبب عملی نشدن بسیاری از احکام دین و مذهب گردیده است.
با کمال تأسف بایستی اذعان کرد که با آنکه اکثر مردم در صحنه های مختلف به خوبی از نقشه ها و حیله گری های دشمنان مطلع گشته اند ولی برخی از مسئولان در شناخت دشمن دچار کج فهمی شدید هستند؛ خصوصا در درجهبندی دشمنان داخلی و خارجی و اولویتبندی در رویارویی و درک اهداف، ماهیت و روش های آنان دچار نوعی وادادگی اساسی بوده و یا گمان می دارند دشمنان دست از خصومت برداشته و یا ملت ایران توان کارزار با خصم را نداشته و خسته و عاجز در برابر او گشته اند، در حالی که چنین مدیرانی به دلیل دل بستگی به منافع دنیایی از نفس افتادگان مبارزه گشته و بازی آفرینان در میدان خصم شده و سخن دشمن از زبان آن ها جاری گردیده و «عملشان، دشمن را نسبت به شما مردم به طمع می اندازد»،(1) زیرا «دیده دشمن بیدار بوده و شما (مدیران) در بى خبرى هستید»(2) و «سوگند به حق، کسى که زمینه سلطه دشمن را بر خود فراهم کند تا دشمن گوشتش را بخورد، و استخوانش را بشکند، و پوستش را بکند، عجز و بی غیرتیش بزرگ، و دلش که در قفسه سینه اش جاى دارد ناتوان و ضعیف است».(3)
سیاست گذاری به همراهِ اصلِ دشمن شناسی به مدیر بصیرتی می دهد تا نقشه های دشمن را شناخته و در مسیر دشمنان اسلام و مسلمین گام برنداشته به آنان هیچ گونه اعتمادی ننماید و حتی «پس از صلح نیز بایستی به کلى از دشمن حذر نمود، چه بسا که دشمن براى غافلگیر کردن تن به صلح دهد، در این زمینه طریق احتیاط گیر، و به راه خوش گمانى قدم مگذار».(4)
1) امام علی علیه السلام: «فِعْلُکمْ یطْمِعُ فیکمُ الاَْعْداءَ» (نهج البلاغه، خطبه 29).
2) امام علی علیه السلام: «لاینامُ عَنْکمْ وَ اَنْتُمْ فى غَفْلَة ساهُونَ» (همان، خطبه 34).
3) امام علی علیه السلام: «وَاللّهِ اِنَّ امْرَءاً یمَکنُ عَدُوَّهُ مِنْ نَفْسِهِ یعْرُقُ لَحْمَهُ، وَ یهْشِمُ عَظْمَهُ، وَ یفْرى جِلْدَهُ، لَعَظیمٌ عَجْزُهُ، ضَعیفٌ ما ضُمَّتْ عَلَیهِ جَوانِحُ صَدْرِه» (همان).
4) امام علی علیه السلام: «وَلکنِ الْحَذَرَ کلَّ الْحَذَرِ مِنْ عَدُوِّک بَعْدَ صُلْحِهِ، فَاِنَّ الْعَدُوَّ رُبَّما قارَبَ لِیتَغَفَّلَ. فَخُذْ بِالْحَزْمِ، وَ اتَّهِمْ فى ذلِک حُسْنَ الظَّنِّ» (همان، نامه53).
