زمان مطالعه: < 1 دقیقه
این شیوه همان وظیفه مداری زیاد به همراه رابطه مداری کم است که در این سبک، راهبر، جایگاه افراد را تعیین می کند و به اشخاص می گوید که چگونه، چه وقت و کجا وظایف مختلف را انجام دهند.
در این سیستم، مدیر نسبت به زیردستان اعتماد و اطمینانِ لازم را ندارد؛ تصمیم گیری ها و تعیین هدف ها غالباً در رده ی بالای سازمان اتخاذ می شود و بر اساس سلسله مراتب ابلاغ می گردد؛ کارمندان مجبور به کار می شوند و خوف و تهدید و تنبیه حاکم بر محیط اشتغال است؛ پاداش ها برای ارضای نیازهای جسمی و ایمنی است؛ تعامل جزئی و با ترس و عدم اعتماد همراه است؛ کنترل به صورت متمرکز از سطوح بالا انجام می گیرد و تشکل های غیررسمی به طور کلی مخالف اهداف سازمان شمرده می شود. (1)
1) مقاله: «هدایت و رهبری در سازمان».
