وظیفه مداری و رابطه مداری کم را سبک تفویضی می نامند که در این روش، راهبر اجازه می دهد که دیگران تصمیم بگیرند و در مقابل تصمیماتی که اتخاذ می شود مسئول است؛ همچنین در این اسلوب پیروان، قادر به تحلیل موقعیت و شناخت نیازها و چگونگی انجام کارها هستند؛ راهبر در رابطه با کار و در زمینه ی حمایت از کارکنان، هیچ دستورالعمل یا بخشنامه ای صادر نمی کند. (1)
در این سیستم، راهبر نسبت به زیردستان اعتماد و اطمینان کامل دارد؛ تصمیم گیری به طور گسترده ای در سراسر سازمان پخش گشته و ارتباطات در اشکال عمودی، افقی و مورب در میان سلسله مراتب جریان دارد؛ فرایند کنترل به علت درگیری کامل رده های عملیاتی به صورت وسیعی توزیع یافته و سازمان های رسمی و غیررسمی غالباً یکی است؛ بنابراین تمام نیروها کوشش های خود را برای کسب اهداف بیان شده در سازمان به کار می گیرند. (2)
1) مبانی سازمان و مدیریت: ص 307 و 308.
2) مقاله: «هدایت و رهبری در سازمان».