وظیفه مداری و رابطه مداری زیاد را سبک متقاعدکننده می نامند که در این روش، راهبر هم رفتار آمرانه دارد و هم خوی حمایت کننده و دستورالعمل های مرتبط به کار و بخشنامه های مربوط به حمایت از کارکنان را صادر می کند.
در این سبک، مدیر، اعتماد و اطمینان نسبتاً زیادی نسبت به کارمندان دارد؛ تصمیم های بسیاری در چارچوب های از پیش تعیین شده در سطح پایین اتخاذ می شود؛ از پاداش و تنبیه واقعی و یا بالقوه برای ایجاد انگیزه در کارکنان استفاده می گردد؛ ارتباط مافوق نسبت به زیردستان همراه با ترحم و دلسوزی است و کارکنان رفتاری ملازم با ترس و احتیاط نسبت به رؤسای خود دارند؛ بیشتر تصمیم گیری ها و تعیین هدف ها در رده ی بالای مجموعه انجام می پذیرد؛ در فرایند کنترل تا حدی تفویض اختیار صورت می گیرد و اگرچه تشکل های غیررسمی تشکیل می شود، همیشه در برابر اهداف سازمان، از خود مقاومت نشان نمی دهد. (1)
1) همان.
