قبلاً درباره ی حراست از بیت المال سخن گفتیم که هیچ کس حقِ بهره برداری از این اموال را برای منافع شخصی به دور از چارچوب قانون و مقررات ندارد، حال متأسفانه برخی از مدیران به گمان این که اجازه دارند به هرشکل در امکانات و سرمایه های سازمانی دخل و تصرف کنند، از این اموال نیز به دیگران می بخشند؛ امیرالمؤمنین علی علیه السلام این شیوه را ظلم و تعدّی می دانند و می فرمایند: «بخشش حکمرانان از غنایم مسلمانان، ستم و خیانت است».(1)
مدیر نمی تواند در مصارفی که بیرون از حیطه ی کاری او پیش می آید، از امکانات و سرمایه های عمومی استفاده کند؛ یعنی آن اموال را در مسیر شخصی بکار گیرد و در مصرف آن ها سود جمعی را به حساب نیاورد؛ بلکه او باید حقوق تمامی کارکنانی را که در سازمان مشغول به کار هستند، محترم شمارد و در رساندن منفعت، هیچ کس را مقدم بر دیگری نداند.
1) «جُودُ الْوُلَاةِ بِفَی ءِ الْمُسْلِمِینَ جَوْرٌ وَ خَتَر» (تصنیف غررالحکم و دررالکلم: ص 343، ح 7852).
