ویژگی اساسی یک مدیر ایرانی که او را از کارکنانِ عادی متمایز می سازد، شناخت وظایف و مهارت های مدیریت و عملکرد بر طبق آن است، کارکنان در درازمدت می آموزند تا در عرصه و رشته ای متخصص شوند و کار مشخصی را در گوشه ای به عهده گیرند، حال آن که مدیران به میزانی که در سلسله مراتب سازمانی رشد می کنند و بر بخش وسیع تری از سازمان ریاست می نمایند، ناگزیر می شوند مسئولیت های متنوع تری را عهده دار گردند، از تصمیم گیری های به جا و مناسب تا برنامه ریزی بلندمدت و از تخصیص منابع تا سیاست گذاری و سازمان دهی و بکارگماری نیروهای موجود و از هماهنگی بین اجزاء مجموعه تا نظارت و ارزیابی و در نهایت هدایت و راهبری.
بدین ترتیب، آنان به میزانی که در سطوح مدیریتی رشد می کنند، از توانایی های فنی به سوی کسب و پرورش مهارت های نظری، مفهومی و ارتباطات انسانی پیش می روند.
ما بر این باوریم که هرچند دانستن این وظایف ضروری می باشد ولی همه مقدمه ای است تا مهارت های لازم انسانی پدید آید، زیرا مدیر ایرانیِ لایق فردی نیست که اطلاعات فنی و تکنیکی بالایی داشته باشد، بلکه کسی است که مهارت های مفهومی و انسانی عمیقی دارد و می تواند مناسبت کارکنان را با سازمان، نسبت سازمان را با دیگر سازمان ها و ارتباط سازمان خود را با جامعه بسنجد و بر مبنای درکی صحیح و روشن، برای آینده مجموعه و ارتقای موقعیت آن در میان همتایان خویش برنامه ریزی کند، نیروهای تشکیلات را بر اساس آن برنامه سازمان دهی نموده و آن ها را به سوی اهداف در نظر گرفته شده، هدایت نماید و واقع گرایانه همه اطلاعات درست، واقعی، مناسب و مفید جهت رشد سازمان را، چه خوشایند باشد و چه نباشد، گردآوری کرده و بر پایه آن ها چشم انداز آتی سازمان را ترسیم نماید.
در مبحث مدیریت یکی از مطالب مهم، وظایف و مهارت های مدیران می باشد که در این بخش به تبیین آن با رویکرد اسلامی و ایرانی پرداخته و از نظرات دانشمندان و نظریه پردازان علوم مدیریت استفاده شده است.
در ابتدا، مباحث تصمیم گیری به عنوان اولین گام یک مدیر مطرح گردیده و سپس مطالب برنامه ریزی به بحث گذارده شده و موضوعاتِ بودجه بندی، سیاست گذاری، سازمان دهی، بکارگماری، هماهنگی و نظارت نیز به عنوان دیگر مهارت ها و وظایف مورد بررسی قرار گرفته و در آخرین مطلب این بخش که پایان دهنده ی مباحث کتاب نیز هست، با نگاهی علمی و دینی به موضوع راهبری اختصاص یافته که امید است خوانندگان، از آن بهره ی کافی ببرند؛ ان شاءالله.
