مدیرانی که به برنامه ریزی اعم از کوتاه مدت یا درازمدت اشتغال دارند باید افرادی آزاد و آزاداندیش باشند؛ در غیر این صورت با برنامه های خود کشور را به دامان دشمنان سوق خواهند داد.
پیامبران الهی احیاگرانی بودند که در پرتو آزاداندیشی و عدم دلبستگی به زخارف دنیا وضع نابسامان زمان خویش را تغییر دادند و جامعه را از جهل و بدبختی نجات بخشیدند؛ این عمل سترگ به سبب فکر بلند آنان بود؛ چرا که تا کسی اندیشه ی خود را سامان نبخشد، امکان ندارد بتواند استقلال و آزادی به ارمغان آورد و ملتی را آزاده و مستقل سازد.
پیامبران خداوند نیز همواره در برابر تهدید دشمنان تلاش می کردند، روحیه استقلال طلبی خود را نیز حفظ کنند؛ یکی از شیوه های ملحدان این بود که رسولان الهی را بر سر دو راهی «وابستگی و قبول ذلت» و «طرد و آزار و شکنجه» قرار می دادند چنان که قرآن کریم فرموده است: «کافران به پیغمبران گفتند: ما قطعاً شما را از سرزمین خویش اخراج می نمائیم؛ مگر این که به آیین ما بازگردید»،(1) و در آیه دیگری پیشنهاد مستکبران به فرستادگان خدا را مطرح می کند که: «اشراف زورمند و متکبّر از قوم او گفتند: ای شعیب، به یقین، تو و کسانی را که به تو ایمان آورده اند، از شهر و دیارمان بیرون خواهیم کرد، یا به کیش ما درآئید».(2)
این تهدیدها برای حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم نیز رخ داد؛ به فرموده قرآن کریم: «هرگز یهود و نصارا از تو خشنود نخواهند شد تا از آیین آن ها پیروی نمایی؛ بگو: هدایت، تنها هدایت الهی است و اگر از هوا و هوس های آنان اطاعت کنی، بعد از آن که آگاه شده ای، هیچ سرپرست و یاوری از سوی خدا نخواهی داشت».(3)
رسولان الهی و مؤمنان راستین و انقلابی، در طول تاریخ، همواره راه سرافرازی و آزادگی را برمی گزیدند و هیچ گاه تسلیم خواست دشمنان نمی شدند؛ لذا با شجاعت می گفتند: «سوگند به کسی که ما را آفریده، هرگز تو را بر دلایل روشنی که برای ما آمده است، ترجیح نخواهیم داد؛ پس هرچه می خواهی انجام بده».(4)
بر این اساس، تنها راه آزاداندیشی و حفظ روحیه حرّیت، پیروی دقیق و آگاهانه از آیات قرآن و اندیشه اصیل اسلامی می باشد؛ در این صورت، مسلمانان توان آن را دارند که استقلال سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی و مانند آن را صیانت کنند ولی اگر از معارف و دستورات الهی فاصله گیرند، استقلال روحی و آزادی فکری خویش را از دست خواهند داد و در نتیجه ی آن سیاست، اقتصاد و فرهنگ آنان نیز دچار تزلزل خواهد شد و این، امری است که هرگز مسلمانان واقعی، بدان، تن نخواهند داد؛ زیرا «مؤمن از آهن، سخت تر می باشد؛ پولاد وقتی در آتش بیفتد، نرم می شود ولی مؤمن چنانچه کشته شده و زنده گردد و باز هم کشته شود، قلبش دگرگون نمی گردد».(5)
آزاداندیشی فقط منحصر به مسائل علمی و دینی نیست؛ مدیر آزاده در برنامه ریزی و عملکردهای سیاسی، اجتماع و اقتصادی تابع ولی فقیه بوده و از منافع جناحی خاص تبعیت نکرده و در تمام امور خداوند را شاهد اعمال و کردار خویش دانسته و خود را پاسخ گوی خون شهیدان و امت اسلامی می داند؛ چنین مدیری دل در وادی ثروتمندان نگمارده و در پی حل مشکلات احاد مردم و خدمت رسانی به زحمتکشان جامعه است.
1) سوره ابراهیم، آیه 13.
2) سوره اعراف، آیه 88.
3) سوره بقره، آیه120.
4) سوره طه، آیه 72.
5) امام صادق علیه السلام: «إِنَ الْمُؤْمِنَ أَشَدُّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِیدِ إِنَّ الْحَدِیدَ إِذَا دَخَلَ النَّارَ لَانَ وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَوْ قُتِلَ وَ نُشِرَ ثُمَّ قُتِلَ لَمْ یتَغَیرْ قَلْبُهُ» (بحارالانوار: ج 67، ص 178).
