سیاست، یعنی اقدام برای سامان دادن چیزی به وسیله ی اموری که موجب اصلاح آن شود. (1)
در فرآیند برنامه ریزی باید درباره ی مطلوب ترین اقدامی که باعث توسعه ی سازمان می شود تصمیم گیری کرد؛ وقتی تصمیم خاصی در این چارچوب مورد تائید مقامات قرار می گیرد به «سیاست» تبدیل می گردد؛ واژه های سیاست گذاری، سیاست آفرینی، سیاست گری، وضع خط مشی، تعیین دیپلماسی و تدبیر سازی، همگی بیانگر این عملکرد هستند؛ پس «سیاست گذاری» طراحی و طرح ریزی روش ها و راه هایی برای دستیابی به اهداف معین در زمینه های مشخص است.
برای آن که سیاست گذاران بتوانند تدابیر صحیح و درست اتخاذ کنند، ضروری است که مراحل سیاست گذاری را شناخته؛ و با اصول آن از جمله ولایت مداری، قانون گرایی و شریعت مداری آشنا بوده و از مبانی سیاست گذاری و مدیریتِ مواقع خاص مِن جمله سیاست گذاری و مدیریتِ تغییر، تعارض، بحران و استرس اطلاع کافی داشته باشند.
1) ر.ک: «مجمع البحرین».