دو واژه نظارت و کنترل معمولاً به صورت مترادف به کار می رود، ولی در واقع این دو اصطلاح معانی متفاوتی دارد که کاملاً به هم وابسته اند.
نظارت و کنترل یعنی «بازدید و مراقبت از طرز پیشرفت اجرای عملیات در مقایسه با وضع مطلوب» و به دنبال آن «تغییر عملیات به منظور جلوگیری از انحراف در تحقق اهداف پیش بینی شده سازمان».
این تعریف از دو قسمت تشکیل شده است:
قسمت اول عبارت است از: کسب اطلاعات از مسیر مشاهده و بررسی وضعیت موجود و تعیین پیشرفت کارها در مقایسه با اوضاع مطلوب که «نظارت» نامیده می شود؛ و قسمت دوم عبارت است از «کنترل» به منظور بازگردانیدن نظام اجرایی به شکل درست و مطلوب آن از طریق انجام کارهای اصلاح کننده که فرایندی ارتکابی و عملیاتی است.
در واقع نظارت، مقدم بر کنترل بوده و اهمیت بیشتری نسبت به آن دارد؛ زیرا نظارت امری مشاهده ای و تحقیقی است و اگر در یافتن انحرافات جریان عملیاتی سازمان، موردی دیده نشود نیازی به کنترل نخواهد بود.
