زمان مطالعه: < 1 دقیقه کلمه ی راهبری را معمولاً در کنار واژه ی هدایت (راهنمایی) می آورند؛ بعضی از نویسندگان راهبری را معادل هدایت می شمارند و این دو را به جای هم استفاده می کنند؛ برخی نیز هدایت نیروی انسانی را یکی از وظایف اساسی مدیر تشکیلات می دانند و آن را «کار پیوسته ی تصمیم سازی و بیان آن تصمیمات در قالب

زمان مطالعه: < 1 دقیقه سبک راهبری، رفتاری است که وقتی راهبر بخواهد اعضای سازمان یا مردم را در جهتی مناسب هدایت کند، از خود بروز می دهد؛ با بررسی های گوناگون درباره ی سبک و رفتارهای راهبری در دیدگاه غیراسلامی مشخص می شود که رفتار راهبران هنگام هدایت سازمان معمولاً دو بُعد اصلی دارد؛ یک بُعد آن به وظیفه و کار عنایت داشته و

زمان مطالعه: < 1 دقیقه این شیوه همان وظیفه مداری زیاد به همراه رابطه مداری کم است که در این سبک، راهبر، جایگاه افراد را تعیین می کند و به اشخاص می گوید که چگونه، چه وقت و کجا وظایف مختلف را انجام دهند. در این سیستم، مدیر نسبت به زیردستان اعتماد و اطمینانِ لازم را ندارد؛ تصمیم گیری ها و تعیین هدف ها غالباً

زمان مطالعه: < 1 دقیقه وظیفه مداری و رابطه مداری زیاد را سبک متقاعدکننده می نامند که در این روش، راهبر هم رفتار آمرانه دارد و هم خوی حمایت کننده و دستورالعمل های مرتبط به کار و بخشنامه های مربوط به حمایت از کارکنان را صادر می کند. در این سبک، مدیر، اعتماد و اطمینان نسبتاً زیادی نسبت به کارمندان دارد؛ تصمیم های بسیاری در

زمان مطالعه: < 1 دقیقه وظیفه مداری و رابطه مداری کم را سبک تفویضی می نامند که در این روش، راهبر اجازه می دهد که دیگران تصمیم بگیرند و در مقابل تصمیماتی که اتخاذ می شود مسئول است؛ همچنین در این اسلوب پیروان، قادر به تحلیل موقعیت و شناخت نیازها و چگونگی انجام کارها هستند؛ راهبر در رابطه با کار و در زمینه ی حمایت

زمان مطالعه: 2 دقیقه عکسِ سبک اول یعنی وظیفه مداری کم به همراه رابطه مداری زیاد را سبک مشارکتی یا دموکراتیک می نامند که مدیر خود را نسبت به کارکنان همکار می داند. در این سبک راهبر و پیروان او، در تصمیم گیری ها مشارکت می کنند؛ در این روش، مدیر، مسئولیت های معین بیشتر و وظایف متفاوت تری دارد و جایگاه اصلی راهبر