زمان مطالعه: 4 دقیقه واژه ی «انگیزش» در لغت به معنای «تحریک و ترغیب» است و در تعریف سازمانی: «میل به کوشش فراوان به منظور تأمین هدف های سازمان به کار گرفته شده است؛ به گونه ای که این تلاش برای ارضای برخی از نیازهای فردی سوق داده شود».(1) مروری بر آثار اندیشمندان علم مدیریت نشان می دهد که اغلب آنان راهبری را قدرت

زمان مطالعه: < 1 دقیقه تاکنون تئوری های مختلفی در باب راهبری بیان شده که رویکرد همه ی آن ها در کل به «صفات راهبر»، «رفتار راهبر» و «موقعیت راهبر»، بوده است. پنجاه سال طول کشید تا اندیشمندان علم مدیریت، فهرستی از «صفات» راهبران موفق تهیه کردند، اما عدم سازگاری برخی سجایا با هم و منطقی نبودن بعضی از صفت ها، این تئوری را رد

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در این نوع راهبری، راهبر سعی می کند زیردستان خود را هدایت کند و برای آنان انگیزه ایجاد نماید تا در راستای وظایفی که برای آن ها تعریف شده است، با میل و رغبت گام بردارند؛ در واقع نوعی دادوستد نامرئی بین راهبر و زیردستان برقرار می شود.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در این نوع راهبری، راهبر در زیردستان نفوذ می کند و باعث می شود که افراد با تمام نیروی خود در راستای تحقق اهداف سازمان گام بردارند.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در این نوع راهبری، راهبر تاثیرهای استثنایی و بسیار عمیق بر سازمان و افراد آن می گذارد؛ به همین خاطر او را راهبر فرهمند (کاریزما) می نامند. «فَرَهْمَندی» در لغت به معنی دارا بودن «شکوه خدایی» یا فَرِّ ایزدی است. فرهمندی یکی از راه های نفوذ بر اشخاص بوده و جزء ویژگی های شخصیتی محسوب می شود و در حقیقت

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در این نوع راهبری، راهبر توانایی ارائه ی تصویری روشن از آینده برای سازمان خود و زیرمجموعه های آن دارد؛ او می تواند با توجه به مسیر حرکت تشکیلات چشم انداز آینده را ترسیم نماید و افراد را به افق های آینده امیدوار سازد و بدین وسیله حرکت سازمانی را سرعت بخشد و خطرات کم کاری و غفلت مردم را